-
1 conspirati
1. * I.Lit.:II.aereaque adsensu conspirant cornua rauco,
Verg. A. 7, 615 (et tubae simul inflabantur, Serv.).—Far more freq. and in good prose,Trop.A.To harmonize, agree, accord: conspirans mutuus ardor, * Lucr. 4, 1216; cf.:B.tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio,
Cic. N. D. 2, 7, 19; 3, 11, 28:consilium omnis vitae consentiens et paene conspirans,
id. Tusc. 5, 25, 72; id. Lig. 12, 34; Col. 3, 13, 7: in quibus (operibus) plurium conatus, praeeunte aliquā jucundā voce, conspirat, * Quint. 1, 10, 16:talis... animus, ut multae in illo artes... multarum aetatum exempla, sed in unum conspirata,
harmoniously blending, Sen. Ep. 84, 10.—To agree together in thought or feeling, to accord, unite, combine.1.In a good sense:b.conligite vos, conspirate nobiscum, consentite cum bonis,
Cic. Agr. 1, 9, 26:mirabiliter populus Romanus universus et omnium generum ordinumque consensus ad liberandam rem publicam conspiravit,
id. Fam. 10, 12, 4; cf. id. Phil. 3, 5, 13; Col. 3, 13, 7.— Impers.: in commune conspirabatur ab utroque (Cic. Oecon.?) 12 praef. § 8. —Part.: conspiratus, mid., having agreed, combined; acting in concert:2.milites legionis VIII. subito conspirati pila conjecerunt,
Caes. B. C. 3, 46 Kraner ad loc.—In a bad sense, to plot together, to enter into a conspiracy, to conspire (so freq. in the histt. after the Aug. per., esp. in Suet.).(α).Absol.: priusquam plures civitates conspirarent, Caes. B. G. 3, 10 fin.; id. B. C. 3, 46; Suet. Caes. 9; id. Galb. 10.—(β).With in and acc.:* (γ).in injuriam,
Liv. 3, 36, 9; 3, 56, 12:in caedem alicujus,
Tac. A. 15, 68:in necem,
Just. 16, 5, 12:in destinatam mortem,
id. 20, 3, 4:in facinus,
Dig. 49, 16, 3, § 21:in Augustum,
Suet. Tib. 8.—Cf. impers.:conspiratum est in eum a sexaginta amplius,
Suet. Caes. 80. —With ad:* (δ).ad res novas,
Suet. Claud. 13.—With ut:* (ε).ut Senatum adorirentur,
Suet. Caes. 9.—With ne:* (ζ).conspirasse corporis partes, ne manus ad os cibum ferrent,
Liv. 2, 32, 10.—With inf.:b.perdere aliquem,
Suet. Claud. 37.—Part.: conspīrātus, a, um, having conspired, having entered into a conspiracy:2.his conspiratis factionum partibus,
Phaedr. 1, 2, 4. —And subst.: conspīrāti, ōrum, m., like conjurati, the conspirators, Suet. Caes. 82; id. Galb. 19; id. Dom. 17; id. Ner. 43.— Hence, * conspīrātē, adv., with one accord, unanimously; in comp.:conspiratius ad arma concurrere,
Just. 3, 5, 3.con-spīro, āvi, ātum, 1, v. a. [spira], to coil up (very rare):anguis se conspiravit,
Aur. Vict. Vir. Ill. 22. -
2 conspiratus
[st1]1 [-] conspīrātus, a, um: part. passé de conspiro, āre [cum + spiro]. - [abcl][b]a - d'un commun accord, en accord. - [abcl]b - ayant conspiré, s'étant conjuré.[/b] - milites conspirati... Caes. BC. 3, 46, 5: d'un accord commun, les soldats... - conspirati, ōrum, m.: Suet. les conjurés. [st1]2 [-] conspīrātus, a, um: part. passé de conspiro, āre [cum + spira]: enroulé, pressé, serré. [st1]3 [-] conspīratŭs, ūs (abl. conspiratu), m.: Gell. harmonie, accord.* * *[st1]1 [-] conspīrātus, a, um: part. passé de conspiro, āre [cum + spiro]. - [abcl][b]a - d'un commun accord, en accord. - [abcl]b - ayant conspiré, s'étant conjuré.[/b] - milites conspirati... Caes. BC. 3, 46, 5: d'un accord commun, les soldats... - conspirati, ōrum, m.: Suet. les conjurés. [st1]2 [-] conspīrātus, a, um: part. passé de conspiro, āre [cum + spira]: enroulé, pressé, serré. [st1]3 [-] conspīratŭs, ūs (abl. conspiratu), m.: Gell. harmonie, accord.* * *Conspiratus, huius conspiratus, pe. pro. m. g. Gell. Commun accord. -
3 conspiro
I cōn-spīro, āvī, ātum, āre1) вместе звучать, вместе раздаваться ( cornua conspirant V)2) быть согласным, согласоваться, объединяться ( cum aliquo C)c. ad liberandam rem publicam C — объединиться для освобождения республикиc. in unum Sen — слиться воедино3) тайно сговариваться, составлять заговор (in caedem alicujus T и c. perdere aliquem Su; ad res novas Su)c. in aliquem Su — сговориться против кого-лII cōn-spīro, āvī, ātum, āre [ spira ]1) свивать, свёртывать ( anguis se conspirat AV)2) предпол. смыкать рядыmilites conspirati Cs — столпившиеся воины (см. тж. conspiro I, 2.) -
4 conspiro [1]
1. cōnspīro, āvī, ātum, āre (v. con u. spiro), zusammen hauchen = im Einklang stehen, übtr.: I) im guten Sinne, im Einklang stehen, in Gefühl u. Ansicht = einmütig sein, übereinstimmen, u. im Wollen u. Streben = im Einklang-, im Einverständnis handeln, Hand in Hand gehen od. wirken, zusammenwirken, a) v. Pers.: proinde consentite, conspirate, Plin. ep.: milites legionis nonae subito conspirati (einmütig) pila coniecerunt, Caes. – c. cum alqo, Cic.: ad liberandam rem publicam, Cic. – b) v. personif. lebl. Subjj.: α) v. Konkr.: aereaque assensu conspirant cornua rauco, ertönen zugleich mit dumpfem Widerhall, Verg. Aen. 7, 615. – β) v. Abstr.: naturam quasi cognatione continuatā conspirare, Cic.: in iis operibus, in quibus plurium conatus conspirant, taktmäßig zusammenwirken, Quint. – oft Partiz. Präs. cōnspirāns = einmütig, übereinstimmend, Hand in Hand gehend, zusammenwirkend, tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio, Cic.: consilium omnis vitae consentiens et paene conspirans (wie aus einer Seele kommender), Cic. – Partiz. Pers. cōnspīrātus medial = sich harmonisch verschmelzend, in unum, Sen. ep. 84, 10. – II) im üblen Sinne, eine Meuterei, ein Komplott stiften, sich verschwören, absol., priusquam plures civitates conspirarent, Caes.: cum alqo, Suet.: in alqm, Suet.: contra alqm, ICt.: cum alqo in alqm, Suet.: ad res novas, Suet.: ad defectionem, Frontin.: ad transfugiendum ad Romanos, Frontin.: in appellationem, in praesentis temporis iniuriam, Liv.: m. folg. ut u. Konj., Suet. Caes. 9. Vulg. Ioann. 9, 22: m. folg. Infin., Suet. Claud. 37, 2. Sulp. Sev. chron. 2, 37, 2. – Abl. absol., conspiratis factionum partibus (die getrennten Parteien), Phaedr. 1, 2, 4: conspirato inter se, Dict. Cret. – Partiz. Pers. subst., cōnspīrātī, ōrum, m., die Verschworenen, Suet. (s. Bremi Suet. Caes. 82).
-
5 conspiro
1. cōnspīro, āvī, ātum, āre (v. con u. spiro), zusammen hauchen = im Einklang stehen, übtr.: I) im guten Sinne, im Einklang stehen, in Gefühl u. Ansicht = einmütig sein, übereinstimmen, u. im Wollen u. Streben = im Einklang-, im Einverständnis handeln, Hand in Hand gehen od. wirken, zusammenwirken, a) v. Pers.: proinde consentite, conspirate, Plin. ep.: milites legionis nonae subito conspirati (einmütig) pila coniecerunt, Caes. – c. cum alqo, Cic.: ad liberandam rem publicam, Cic. – b) v. personif. lebl. Subjj.: α) v. Konkr.: aereaque assensu conspirant cornua rauco, ertönen zugleich mit dumpfem Widerhall, Verg. Aen. 7, 615. – β) v. Abstr.: naturam quasi cognatione continuatā conspirare, Cic.: in iis operibus, in quibus plurium conatus conspirant, taktmäßig zusammenwirken, Quint. – oft Partiz. Präs. cōnspirāns = einmütig, übereinstimmend, Hand in Hand gehend, zusammenwirkend, tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio, Cic.: consilium omnis vitae consentiens et paene conspirans (wie aus einer Seele kommender), Cic. – Partiz. Pers. cōnspīrātus medial = sich harmonisch verschmelzend, in unum, Sen. ep. 84, 10. – II) im üblen Sinne, eine Meuterei, ein Komplott stiften, sich verschwören, absol., priusquam plures civitates conspirarent, Caes.: cum alqo, Suet.: in alqm, Suet.: contra————alqm, ICt.: cum alqo in alqm, Suet.: ad res novas, Suet.: ad defectionem, Frontin.: ad transfugiendum ad Romanos, Frontin.: in appellationem, in praesentis temporis iniuriam, Liv.: m. folg. ut u. Konj., Suet. Caes. 9. Vulg. Ioann. 9, 22: m. folg. Infin., Suet. Claud. 37, 2. Sulp. Sev. chron. 2, 37, 2. – Abl. absol., conspiratis factionum partibus (die getrennten Parteien), Phaedr. 1, 2, 4: conspirato inter se, Dict. Cret. – Partiz. Pers. subst., cōnspīrātī, ōrum, m., die Verschworenen, Suet. (s. Bremi Suet. Caes. 82).————————2. cōnspīro, āvī, āre (con u. spira), zusammenwinden, se in Ogulnii tabernaculo (v. einer Schlange), Aur. Vict. vir. ill. 22, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conspiro
-
6 conspiro
1. * I.Lit.:II.aereaque adsensu conspirant cornua rauco,
Verg. A. 7, 615 (et tubae simul inflabantur, Serv.).—Far more freq. and in good prose,Trop.A.To harmonize, agree, accord: conspirans mutuus ardor, * Lucr. 4, 1216; cf.:B.tanta rerum consentiens, conspirans, continuata cognatio,
Cic. N. D. 2, 7, 19; 3, 11, 28:consilium omnis vitae consentiens et paene conspirans,
id. Tusc. 5, 25, 72; id. Lig. 12, 34; Col. 3, 13, 7: in quibus (operibus) plurium conatus, praeeunte aliquā jucundā voce, conspirat, * Quint. 1, 10, 16:talis... animus, ut multae in illo artes... multarum aetatum exempla, sed in unum conspirata,
harmoniously blending, Sen. Ep. 84, 10.—To agree together in thought or feeling, to accord, unite, combine.1.In a good sense:b.conligite vos, conspirate nobiscum, consentite cum bonis,
Cic. Agr. 1, 9, 26:mirabiliter populus Romanus universus et omnium generum ordinumque consensus ad liberandam rem publicam conspiravit,
id. Fam. 10, 12, 4; cf. id. Phil. 3, 5, 13; Col. 3, 13, 7.— Impers.: in commune conspirabatur ab utroque (Cic. Oecon.?) 12 praef. § 8. —Part.: conspiratus, mid., having agreed, combined; acting in concert:2.milites legionis VIII. subito conspirati pila conjecerunt,
Caes. B. C. 3, 46 Kraner ad loc.—In a bad sense, to plot together, to enter into a conspiracy, to conspire (so freq. in the histt. after the Aug. per., esp. in Suet.).(α).Absol.: priusquam plures civitates conspirarent, Caes. B. G. 3, 10 fin.; id. B. C. 3, 46; Suet. Caes. 9; id. Galb. 10.—(β).With in and acc.:* (γ).in injuriam,
Liv. 3, 36, 9; 3, 56, 12:in caedem alicujus,
Tac. A. 15, 68:in necem,
Just. 16, 5, 12:in destinatam mortem,
id. 20, 3, 4:in facinus,
Dig. 49, 16, 3, § 21:in Augustum,
Suet. Tib. 8.—Cf. impers.:conspiratum est in eum a sexaginta amplius,
Suet. Caes. 80. —With ad:* (δ).ad res novas,
Suet. Claud. 13.—With ut:* (ε).ut Senatum adorirentur,
Suet. Caes. 9.—With ne:* (ζ).conspirasse corporis partes, ne manus ad os cibum ferrent,
Liv. 2, 32, 10.—With inf.:b.perdere aliquem,
Suet. Claud. 37.—Part.: conspīrātus, a, um, having conspired, having entered into a conspiracy:2.his conspiratis factionum partibus,
Phaedr. 1, 2, 4. —And subst.: conspīrāti, ōrum, m., like conjurati, the conspirators, Suet. Caes. 82; id. Galb. 19; id. Dom. 17; id. Ner. 43.— Hence, * conspīrātē, adv., with one accord, unanimously; in comp.:conspiratius ad arma concurrere,
Just. 3, 5, 3.con-spīro, āvi, ātum, 1, v. a. [spira], to coil up (very rare):anguis se conspiravit,
Aur. Vict. Vir. Ill. 22.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский